کیلومترها راه با بار طی می‌کنند، اما در هنگامه‌های پایانی راه، زمانی که مسافت چندانی نمانده که به مقصد برسند، هدف گلوله‌ی ماموران هنگ مرکزی قرار می گیرند! آری؛ سخن از مردمانی‌ست که تنها به‌جرم نداری و فقر کشته می‌شوند. تنها به‌جرم اینکه نه ژن خوب دارند، نه می‌خواهند و نه می‌توانند از مواهب وابستگی به یکی از آدمهای با ژن خوب، استفاده کنند. کولبرانی که روزها کوه‌پیمایی برای چند صدهزارتومان تنها سهم ایشان از زندگی است. چندصدتومانی که هزینه یک وعده غذای حیوان خانگی یکی از همین کسانی‌ست که ژن خوبی دارند.

خیلی ساده است نوشتن این جملات تکراری که «کولبری یکی از پدیده‌هایی است که از سالیان پیش، ساکنان مناطق کُردنشین و شهرهای حاشیه‌ی غربی ایران برای گذراندن امور زندگی‌شان، به آن روی آورده‌اند.» یا حتی نوشتن این حقیقت تلخ  که «به باور حتی حاکمان جمهوری‌اسلامی، نه کولبری را می‌توان شغل دانست و نه برای کولبران لفظ قاچاقچی را به‌کار برد.»

نکته اینجاست که پیر و جوان، کودک و نوجوان ساعت‌ها در صف به انتظار می‌مانند، ده‌ها و گاه صدها کیلو بار را کیلومتر‌ها بر دوش می‌کشند و از مناطق صعب‌العبور می‌گذرند، تا بتوانند خرج چند روز زندگی‌شان را تامین کنند. سخت‌ترین کار ممکن را انجام می‌دهند تا بتوانند لقمه نانی بی‌منت و پاک سر سفره ببرند. در میانه راه خطرهای زیادی تهدیدشان می‌کند ممکن است در کولاک و برف بمانند و تلف شوند، هنگام عبور از روی مین رد شوند، به کانال‌های حفاری شده سقوط کنند یا پس از مدتی به دلیل بارهای سنگینی که حمل کرده‌اند به بیماری‌های متعدد دچار شوند. اما در این مسیر کوهستانی، زودتر از بیماری، گلوله می‌کشد! حالا این گلوله‌ها شده بلای جان حاکمیت!

به گزارش «آمدنیوز» با استناد به آماری که در رسانه‌ها اعلام شده، از دوازدهم مردادماه ۹۲ تا پایان اسفند ٩۵، جمعا ٢١٢ کولبر کُرد در استان کُردستان براثر شلیک نیروهای نظامی حکومت اسلامی ایران کشته و یا زخمی شده‌اند.

خشم مردم «بانه»از کشتار کولبران؛ درگیری شدید معترضان با ماموران امنیتی

روز دوشنبه ۱۳شهریور، دو کولبر اهل شهرستان بانه به نام‌های «قادر بهرامی»۲۱ساله و «حیدر فرجی»۴۱ساله به ضرب گلوله نیروهای هنگ مرزی در منطقه‌ای موسوم به «هه‌نگه‌ژال» بانه کشته شدند. این اتفاق که برای بار چندم در ماه‌های اخیر روی داد، موجب خشم مردم شهرستان بانه و درگیری با ماموران نیروی انتظامی شد.

در پی کشته شدن این دو کولبر، بازاریان بانه روز ۱۴شهریورماه به نشانه اعتراض، اقدام به بستن مغازه‌های‌شان کرده و با تجمع، خواستار توقف تیراندازی به کولبران شدند.

گزارش‌ها حاکی از آن است که مغازه داران و کسبه شهرستان بانه پس از تعطیلی مغازه‌های‌شان جلوی درب فرمانداری این شهرستان تجمع و خواسته‌های صنفی خود را مطرح کردند.

منابع خبری «آمدنیوز» در بانه نیز گزارش دادند که مردم در اعتراضی سراسری به خیابان‌های اطراف فرمانداری آمدند و قصد داشتند به سمت فرمانداری بانه حرکت کنند که با دخالت  ماموران نیروی انتظامی مواجه و ساعت‌ها با هم درگیر شدند.

همچنین گفته می‌شود به دنبال کشته شدن این دو کولبر اهل بانه و هجوم مردم به ساختمان فرمانداری بانه، فرماندار این شهرستان از محل کار خود فرار کرد.

در این درگیری‌ها ماموران امنیتی جمهوری اسلامی با گلوله‌های ساچمه‌ای و نمکی به شهروندان غیرنظامی بانه شلیک کردند و برای ایجاد رعب و وحشت هلی‌کوپترهایی بر فراز آسمانِ محدوده‌ی فرمانداری به پرواز در آوردند.

محسن بیگلری، نماینده بانه و سقز در مجلس نیز با تایید حادثه قتل دو کولبر گفته است: «این افراد عمدتاً از اقشار ضعیف جامعه هستند. واقعیت این است که حتی اگر این افراد کالایی حمل می‌کنند، دلیل نمی‌شود که کشته شوند و این درحالی است که این حوادث منجر به جریحه‌دار شدن احساسات مردم کردستان و دیگر مناطق کشور می‌شود.»

بیگلری می‌افزاید: «درپی بروز اتفاقات مشابه سوالاتی از وزیر کشور مطرح کرده و موضوع را پیگیری کرده بودم و در یکی از مقاطع، وزارت کشور تیمی را به منطقه اعزام کرده و علاوه بر آن مسئولان از دفتر رهبری، وزارت کشور و نیروی انتظامی نیز با حضور در منطقه مسئله را پیگیری کرده بودند.» او  همچنین خواستار  «پیگیری دقیق و کارشناسی» این موضوع از طریق مراجع ذی‌ربط شده است.

طبعا دراین مورد خاص طرح پرسش‌هایی نظیر اینکه چه خواهد شد؟؟ و… بی‌معنی‌ست. این‌بار گویی چه مراجع ذی‌ربط پی‌گیری دقیق و کارشناسی کنند و چه مراجع بی‌ربط بخواهند با باتوم و شوکر برقی و البته سلاح‌های ضدشورش شهری (نظیر شات‌گان با گلوله نمک که تصاویری از پوکه گلوله‌های نمک شلیک شده از آن در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده) و… مقابل مردم بایستند، گویی این‌بار قرار است کولبران، ظلم را از گرده‌های مرزنشینان فقیر به زیر بکشند.