در دو هفته‌ای که گذشت، بسیاری از دانشجویان آزادی‌خواه چمرانی عزم راسخ خود را در اعتراض به سرکوب، تهدید، بازداشت، ربایش، پرونده‌سازی و کشتار ایرانیان و به‌خصوص دانشجویان نشان دادند. بی‌شک جمعیت عظیمی که روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه، سوم و چهارم آبان، بلندتر از همیشه در وجب‌به‌وجب دانشگاه فریاد دادخواهی سر دادند را دیده‌اید. چمران با اتحاد چشم‌گیر دانشکده‌هایش ثابت کرد راهش از ایران جدا نیست. حالا هر دانشجویی که در گوشه‌وکنار کشور کوچک‌ترین قدمی در راه آزادی برداشته، بداند که مبارزانی در خوزستان دوشادوش او ایستاده‌اند؛ او تنها نیست، بی‌دفاع و بی‌یاور نیست، هم‌رزمانی تازه‌نفس دارد.
خونمان اگر برای آن دانشجوی جندی شاپور به جوش نمی‌آید که میان مشت و لگد مأموران لباس‌شخصی فریاد «بچه‌ها کمک!» سر می‌داد، سیل تعلیق‌ها، تعهدها، تهدیدها، توهین‌ها، آدم‌ربایی‌ها و بدرفتاری‌ها با چمرانی‌ها را که دیده‌ایم:
1) مأموران اطلاعاتی که با همدستی مسئولان بر دانشگاه چنبره زده‌اند، به‌واسطهٔ بازداشت‌ها و تعهدهای کورشان، فضایی امنیتی و ارعاب‌آور در دانشگاه حاکم کرده‌اند.
2) این تهدیدها به محیط دانشگاه محدود نمانده و خانواده‌ها نیز مورد تهدید نیروهای اطلاعاتی واقع شده‌اند.
3) دانشجویانی خارج از محیط دانشگاه، توسط اراذل نقاب‌داری که خود را اطلاعاتی معرفی می‌کنند، با گرز و قمه و الخ، تعقیب و بازداشت شده‌اند!
4) صدها دانشجو علاوه بر تعلیق تا مدت نامعلوم و محرومیت از هر گونه خدمات رفاهی و آموزشی، خلع خوابگاه نیز شده‌اند.
5) بسیاری که تنها پناهشان در شهر غریب همین خوابگاه است، حتی دسترسی به تغذیه را از دست داده‌اند.
دانشجویان را یکی‌یکی می‌برند و به خون‌های ریخته بر خیابان قسم، روا نیست چشم بر مظلومیت دوستانمان ببندیم.
خواهران و برادران چمرانی، اساتید «محترم»، با جماعتی طرفیم که هم‌نشینی دوستانه‌مان را در سالن‌های غذاخوری برنمی‌تابند و دست به پرونده‌سازی می‌زنند. مقابل مدنی‌ترین و بی‌خطرترین خواسته‌هامان چوب تهدید و تعلیق بلند می‌کنند.
صدای اعتصاب دانشجویان کشور به گوشتان نرسیده؟ آیا وقت آن نرسیده که اعتراضاتمان را به اعتصابات بکشانیم؟ اعتصاب… این پدیدهٔ قدرتمند، مسالمت‌آمیز، کم‌خطر.
کم‌ترین کاری که از عهدهٔ ناچیزمان برمی‌آید، ترک کلاس‌های درس است… که صد ننگ بر کلاس و هزار لعنت بر درسی که بر بی‌تفاوتی، بر خون بی‌گناه، بر عافیت‌طلبی و بر زن‌ستیزی بنا شده باشد!
اگر آزاده‌اید، برای مهسا امینی؛
اگر علم‌آموزید، برای شریف؛
اگر شرف دارید، برای همکلاسی‌هاتان؛
به اعتصابات بپیوندید!
دانشگاه چمران اهواز
دوشنبـــــــــه ۹ آبــــــــان ۱۴۰۱
#قیام_مردم_ایران