این بیانیه اما بازتاب هاو واکنش های فراوانی داشت از جمله :
تکرارِ «تَکرار می‌کنم»ها و «تا ۱۴۰۰ با روحانی» یا «صدای آبان ۹۸»؟! مردم کدام را باور کنند؟!
♦️واکنش کارن همایونفر به بیانیه اصغر فرهادی/ سیاه‌کار شمایی
🔹کارن همایونفر بیانیه عده‌ای از سلبریتی‌ها موسوم به صدای آبان را بده‌بستانی برای حل مساله مالیات هنرمندان دانست.
این آهنگساز ایرانی در صفحه اینستاگرامش نوشت:
🔹دوست عزیزی که همزمان هم با ایران اینترنشنال و من‌و تو مصاحبه میکنی بعدش هم با تلویزیون داخل، ۱۲ میلیارد با شهرداری قرارداد میبندی حق نداری بیانیه در مورد مردم بدهی.
🔹شما که پاسپورتت آماده است برو
🔹الحمدلله مسائل مالیاتی حل شد و بده بستان و زور‌آزمایی فرهنگ و قدرت به سرانجام رسید.
– اگرچه اکنون زمان تفرقه نیست، زمان همیاری و همفکری و اتکا به یکدیگر است، ولی در قدم اول سکوت طولانی و اکنون موضع‌گیری محافظه‌کارانه و فرصت‌طلبی این هنرمندان واقعا جای بررسی دارد که چرا قشر ظاهرا تولید‌کننده‌ی فکر و ایده، چنان به محاق فرو رفته و چنان زندانی چارچوب‌های تحمیلی نظام شده، که خود همراه با این نظام در حال فروپاشی است.
– کارن همایونفر به هنرمندان صادرکننده بیانیه «صدای آبان»: چرا ایران را سیاه می‌کنیم؟ سیاه خود ماییم. سیاه‌کار خود ماییم. دولت‌ها می‌روند و می‌آیند چیزی که عوض نمی‌شود حال مردم است. ایران اگر سیاه است تو سپیدش کن. شما که عاشق کلید بودی احتمالا اکنون فهمیده‌ای سوراخ کلید کجا بود. دقیقا کجا بود.ایران اگر سراسر سیاه و ویران شود، باز مردم اینجا هستند شما که پاسپورتت آماده است برو!
– حال باید منتظر ماند و دید که آیا سینماگران در آستانه جشنواره حکومتی فیلم «فجر» دست به تحریم این برنامه‌ی نحیف و تهی می‌زنند یا اینکه آثارشان را برای جشن سالگرد پیروزی انقلابی می‌فرستند که در خیابان‌ها شعار سقوط‌اش شنیده می‌شود؟
دوشنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۸ برابر با ۰۲ دسامبر ۲۰۱۹
در حالی که اعتراضات سراسری آبان‌ماه ۹۸ با کشتار و بازداشت گسترده مردم توسط حکومت به شدت سرکوب شد، پس از ۱۰ روز سکوت جامعه فرهنگی و هنری، تعداد انگشت‌شماری در بیانیه‌ای به این سیاه‌کاری حکومت واکنش نشان داده‌اند. اما این واکنش چنان ضعیف، بی‌رمق، سست و منفعل است که آن را بیشتر می‌توان ابراز وجودی برای خالی نبودن عریضه و همچنین ابراز همدردی‌های روزانه‌ی سلبریتی‌ها در اینستاگرام و فضای مجازی دانست.☘️یغما گلرویی ترانه‌سرا نیز از منتقدان این بیانیه است که آن را رفتاری از روی «منفعت‌طلبی» خوانده و نوشته: «از تکرارِ «تَکرار می‌کنم»های آن زبان به کامِ عافیت کشیده‌ی امروز، تا «تا ۱۴۰۰ با روحانی» و از نیمه راه برنگشتگان راه غلط که بسیاری هوادارانشان را پای صندوق رای بردند و حالا زیر فشار مخاطب می‌کوشند با انتشار همآهنگ یک متن شعاری فاقد مخاطب که پیدا نیست به چه کسی و با توقع چه پاسخی نوشته شده گندِ آن را بپوشانند و بعید نیست مدتی بعد مثل پستهای انتخابات دلیتش کنند و یک اسکرین شات از اقدام متهورانه اجتماعیشان برای خود نگه دارند غافل از این که روزگار اسکرینشاتهای خودش را می‌گیرد و عام اگر فراموشکار و دنباله‌رو باشد، باز عده‌ای از خاطر نمی‌برند.»
وی با انتقاد از رأی این قشر از جامعه به حسن روحانی و عدم پاسخگویی به مردم در قبال آن، نوشت: «چند سال پیش که بازار سیاسی‌کاری و روحانی‌پرستی داغ بود وقتی به آن واکنش نشان دادم از طرف بسیاری از مخاطبین و اهل هنر بنفش‌پوش مورد هجمه و ناسزا قرار گرفتم و بایکوت شدم. همانها که تا دیروز رفیق می‌نمودند به دشمن بدل شدند. حالا که رییس جمهور منتخب‌شان فرمایش کرده تا صبح گران شدن بنزین از آن خبر نداشته واکنشی نشان نمی‌دهند چون نمی‌توانند پستهای انتخاباتی خود را توجیه کنند. اگر بگویند کاندیدای اصلح‌مان را نمی‌شناختیم مخاطب می‌پرسد پس چرا ما را به رای تشویق می‌کردید، اگر بگویند رییس جمهور کاره‌ای نیست باز مخاطبِ به هوایشان رای داده یقه‌شان را می‌گیرد. پس همان بِه که یک متن جانگدازِ در باب این که «فریادهای در گلو مانده در تاریخ ماندگار می‌شوند» منتشر کنند و بروند پی همان عکس سلفی با همبرگر و دورهمی با ناناز و جی جی…»
یغما گلرویی اضافه کرده: «نه دوستان عزیز! تاریخ و تاریخ‌نویسانش کثیف‌تر از آن است که این چیزها را ماندگار کند و اصلا این ماندگاری چه دردی از کسی دوا می‌کند. راقم این سطور موافق آتش زدن بانک‌ها و تخریب اموال عمومی نیست و باور دارد نوجوانان بی‌گناهانی در این اتفاقات جان خود را از دست داده‌اند که نه قصد و نه توان اعمال خشونت‌آمیز را داشته‌اند. گوش کسی هم بدهکار این «به کدامین گناه‌ها» نیست. فهمیدن و فهماندن همین کمترین کاریست که می‌توانیم انجام داد البته اگر پیکسپارتی‌ها و اکران فلان تیاتر و فیلم مجالی بدهد. اینها را نوشتم تا جواب دوستانی که مرا به امضای آن نامه دعوت می‌کنند را داده باشم و بگویم اینجا کسی‌ست که می‌ترسد، می‌لرزد و می‌داند ما همه با هم نیستیم.»
#پرستو_صالحی با پاک کردن بیانیه‌ی موسوم به #صدای_آبان۹۸ گفت باید هنرمندان در عمل خود را در کنار مردم قرار دهند.
💥پرستو صالحی تاکید کرد که باید در ادامه آن بیانیه اضافه کنند که دیگر در :« سریال‌های صدا و سیما، همکاری با تهیه کنندگان حکومتی و…» شرکت نمی‌کنیم.
متن بیانیه؛
“در این روزهای تلخ که از پسِ آبان ۹۸ گذاشته است، لحظه‌ای چهره‌ی جوانانِ جان‌باخته، مردمان زخم‌خورده، مادران داغدار و پدران بی‌تاب از برابر چشم دور نمی‌شود.
جوانانی که خونِ پاک آن‌ها با بی‌تدبیری بر خاک ریخته شد و با انتساب‌شان به بیگانگان سعی بر نادیده گرفتن‌شان شده است. مردمانی که امروز از پسِ غبارِ غلیظِ بی‌خبری و بی‌ارتباطی، نام و نشانِ یکان یکان‌شان آشکار می‌شود، به کدام گناه کشته شده‌اند؟ آن‌ها فقط به‌جان‌آمدگانی بودند که چون هیچ گوش شنوایی نیافتند، ناکارآمدی‌ها را در کوی و برزن فریاد زدند.
با مردم چه می‌کنید؟ کدام روزن را برای شنیدن صدای مردم باز گذاشته‌اید؟ کدام تجمع اعتراضیِ مردم را تاب آورده‌اید؟ کدام حزب و تشکیلاتی که بتواند بیانگر خواست‌های مردم باشد را باقی گذاشته‌اید؟ هم‌چنان برآنید تا با خشونت، مردم را از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی و بدیهی‌ترین نیازهای شهروندی‌شان محروم کنید؟
بدانید که فریاد فرو خُفته در گلوی مردم این سرزمین در تاریخ ماندگار خواهد شد.”
نخستین امضاکنندگان:
رخشان بنی‌اعتماد، اصغر فرهادی، فرهاد توحیدی، مجتبا میرتهماسب، حسین علیزاده، کیهان کلهُر، لی‌لی گلستان، بهمن فرمان‌آرا، داریوش مهرجویی، رضا دُرمیشیان، جعفر پناهی، مصطفا آل‌احمد، محمد رسول‌اف، حسین سناپور، ارشد طهماسبی، امیر اثباتی، فاطمه معتمدآریا، نغمه ثمینی، محسن امیریوسفی، مجید برزگر، منیژه حکمت، نگار اسکندرفر، امیرشهاب رضویان، جابر قاسمعلی، کتایون شهابی، تهمینه میلانی، محمد رضایی‌راد، باران کوثری، پگاه آهنگرانی، مصطفا خرقه‌پوش، مهتاب نصیرپور، محمد رحمانیان، فیروزه صابر، حبیب رضایی، محمدرضا موئینی، میثم موئینی، جمال رحمتی.
#اعتراضات_سراسری
#اعتصابات_عمومی #اعتراضات_سراسری_اعتصابات_سراسری_نشانه_قدرت_ما_است #جمهوری_اسلامی_نمیخواهیم_نمیخواهیم
