۲۲ سال پیش در چنین روزی (۱۸ تیر) در این عکس ۱۷ ساله بودم، مقابل دانشگاه تهران کتک خوردم، در بازداشتگاه توحید شکنجه و در انفرادی ۲۴۰ اوین زندانی شدم و به چشم دیدم و به جان فهمیدم که چرا لازم است [تا امروز] مقابل ظلم و تاریکی بایستم و در ستایش آزادی بگویم

کیانوش سنجری: با گام‌هایی مردد، چشمانی اشک‌آلود و قلبی زخمی از وطن عزیز و اشغالی‌ام خارج شدم

: با گام‌هایی مردد، چشمانی اشک‌آلود و قلبی زخمی از آخرین گیت پرواز عبور کردم، سوار هواپیما شدم و بعد از تحمل ۵ سال و ۵ ماه و ۲۰ روز زندان، تیمارستان، بازجویی در خانه امن، حضور و غیاب در دایره نظارت، پرداخت جریمه [باج] و رفع ممنوعیت خروج، امشب از وطن عزیز و اشغالی‌ام خارج شدم.
کیانوش سنجری بعد از ۱۰ سال کار و زندگی در آمریکا در سال ۲۰۱۶ برای دیدار با مادر بیمارش به ایران بازگشت اما توسط ماموران وزارت اطلاعات دولت روحانی بازداشت و به پنج سال زندان و ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد.
او در رشته توییتی توضیح داده که «جنون وطن» داشته و با تمام بلاهایی که به سرش آوردند همچنان دلش می‌خواست تا به زندگی در وطن ادامه دهد. او می‌گوید بارها پیشنهاد همکاری با وزارت اطلاعات را برای اجرا نشدن حکم زندانش رد کرده است.

 

پاسخی بگذارید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: