سوابق متعددی برای تثبیت نظام جمهوری اسلامی دارد. «علیرضا براتی» با نام مستعار «اکبر» نامی آشنا برای نسلی از مبارزان انقلابی است. براتی متولد سال ۱۳۳۵ در خیابان ایران است. وی پیش از انقلاب عضو گروه توحیدی صف بود؛ یکی از هفت گروهی که سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی را تشکیل دادند و چهره اصلی این گروه شهید «محمد بروجردی» بود. «براتی» در سال ۵۹ از سازمان مجاهدین کنارهگیری کرد و به خدمت سپاه درآمد. او که پیش از انقلاب طلبه بود، در روزهای اول پیروزی انقلاب از اعضای اولیه سپاه شد که کنار شهید «بروجردی» و «مصطفی تحیری» وظیفه حفاظت از بنیانگذار جمهوری اسلامی را از لحظه ورود به کشور در فرودگاه مهرآباد تا روزهای بعد از پیروزی انقلاب در مدرسه رفاه بهعهده داشت.
براتی در ادامهی سمتهای متعدد نظامی و امنیتی خود در جمهوری اسلامی، در سال ۱۳۸۴ با «مصطفی پورمحمدی» به وزارت کشور دولت نخست احمدینژاد رفت و مدیریت عاملی تعاونی این وزارتخانه را بر عهده گرفت. شركت تعاونی كاركنان وزارت كشور در سال ۱۳۸۰ با مشاركت ۵۰۰۷ تن از كاركنان و بازنشستگان وزارت كشور، استانداریها و فرمانداریها تشكيل شد. در زمان مسئولیت «براتی»، اختلاس در پروژهی فروش زمین به اعضای تعاونی وزارت کشور مدتی در صدر اخبار بود.
در زمان مسئولیت «علیرضا (اکبر) براتی» در وزارت کشور، وی با دستور «مصطفی پورمحمدی»، مبلغ ۴۵ میلیارد تومان از حسابهای این تعاونی را به نام «خرید اتوبوس» برداشت کرد تا این اتوبوسها در اختیار شهرداریها قرار گیرد. قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران که به سازمان اطلاعات سپاه وابسته است، بر خلاف شرح وظایف خود، به موضوع برداشت این مبلغ از تعاونی توسط «براتی» ورود و با تهیه گردشکار امنیتی، درخواست بازداشت او را از «حداد» رئیس دادسرای امنیت مطرح کرد. در نهایت «علیرضا (اکبر) براتی» در سال ۱۳۸۶ توسط قرارگاه ثارالله سپاه با دستور قضایی «علی نمازی» رئیس وقت شعبه دو دادسرای امنیت و «حداد» سرپرست این دادسرا بازداشت و در بازرسی اولیه از منزل او، مقادیری سلاح و اسناد دارای طبقهبندی حفاظتی نیز کشف شد.
«براتی» نزدیکترین فرد به «مصطفی پورمحمدی» وزیر وقت کشور بود که در وزارت اطلاعات با او همکاری تنگاتنگی داشت. وی به تمامی اسرار امنیتی کشور و اسرار زندگی پورمحمدی نیز آگاه بود.
«حسن محقق» به عنوان مسئول وقت اطلاعات قرارگاه ثارالله سپاه به عنوان مرجع اصلی بازداشت «براتی» معرفی شده است. «محقق» به عنوان بازوی اصلی «حسین طائب» در سازمان اطلاعات سپاه، وظیفه اجرایی کردن منویات «سیدمجتبی خامنهای» را بر عهده دارد. از مشخصات ظاهری «محقق» میتوان به «کوتاهی قد»، «چاقی» و «استفاده از عصا به دلیل نداشتن یک پا» اشاره کرد. «حسن محقق» به دلیل تحصیل دروس حوزوی به لباس روحانیت نیز ملبس است که گاهی نیز از این لباس استفاده نمیکند. او از بسیجیان سابقهدار مسجد موسیبن جعفر در چهارراه لشکر بوده و اکنون نیز به عنوان «مغز متفکر حسین طائب» محسوب میشود.
«محقق» در جلسات خصوصی خود با «پورمحمدی» وزیر وقت کشور اختلافنظرهای فراوانی داشت. او در بسیاری از این جلسات قصد داشت منویات «سیدمجتبی خامنهای» رئیس خود را عملی کند اما با مانع سخت «مصطفی پورمحمدی» مواجه میشد. «سیدمجتبی خامنهای» برای اجرای منویات خود، تنها راه را از میان برداشتن «پورمحمدی» دید و طرح بازداشت نزدیکترین فرد به او توسط «محقق» طراحی شد. «براتی» در مهرماه ۱۳۸۶ توسط قرارگاه ثارالله بازداشت و به سلول انفرادی بند الف اوین منتقل شد.
سرهنگ «فریدون صالحی» توسط «محقق» به عنوان مسئول پرونده «براتی» مشخص و شکنجههای جسمی و روحی برای اعترافگیری از این عنصر امنیتی باسابقه آغاز گردید. سرهنگ «صالحی» پیش از ورود به قرارگاه ثارالله در سازمان حفاظت اطلاعات سپاه (ساحفاسا) فعالیت داشت و در سال ۱۳۸۴ به قرارگاه ثارالله منتقل و مسئول اداره ۱۳۰۰ اطلاعات قرارگاه ثارالله شد. این اداره وظیفه رسیدگی به محورهای امنیت داخلی و امنیت پایتخت را بر عهده دارد. در همین زمان نیز پرونده اختلاس تعاونی مسکن کارکنان وزارت کشور توسط صداوسیما رسانهای شد تا فشار بر «پورمحمدی» بیشتر شود. «براتی» با این تصور که «پورمحمدی» و دوستانش در وزارت اطلاعات او را از بازداشت قرارگاه ثارالله رها خواهند کرد، یکماه زیر شدیدترین شکنجهها دوام آورد. در این فاصله، حفاظت وزارت اطلاعات به پرونده ورود کرد و در جلسهی شورای هماهنگی نهادهای اطلاعاتی کشور، میان «محقق» و «محسنی اژهای» بر سر این پرونده مشاجره لفظی در گرفت و «محقق» صریحا به «اژهای» هشدار داد این پرونده تحت مدیریت «مجتبی خامنهای» است و او باید پای خود و عواملش را از پرونده «براتی» بیرون بکشد.
«علیرضا (اکبر) براتی» کعبالاخبار و کعبالاطلاعات کشور از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۸۶ محسوب میشود و نگهداری اسناد طبقهبندی و دستهبندی شده مکشوفه در منزل، او را در مظان اتهام جاسوسی قرار داد، اما او زیر فشار شدیدترین شکنجهها، همواره این اتهام را رد کرد و گفت: «اسناد را دستهبندی کرده تا به مرکز اسناد انقلاب اسلامی تحویل دهد.»
پس از نا امیدی «علیرضا (اکبر) براتی» از عدم رهایی وی توسط وزارت اطلاعات، وی به ناچار زیر شکنجههای سخت تن به اعترافهای اجیاری علیه «پورمحمدی» داد و قرارگاه ثارالله پس از تکمیل سناریوی خود، پرونده را تکمیل کرد. «صالحی» و «محقق» به نمایندگی از قرارگاه ثارالله به دفتر «مصطفی پورمحمدی» در وزارت کشور رفتند و فیلم اعترافات اجباری و جزئیات پرونده را به اطلاع «پورمحمدی» رساندند و از وی خواستند استعفاء دهد تا این پرونده مکتوم بماند و اعترافات «براتی» علیه او در رسانهها منتشر نشود.
در پایان این جلسه «مصطفی پورمحمدی» با وضعیت روحی پریشان متن از پیش تایپ شده استعفای خود که توسط قرارگاه ثارالله تهیه شده بود را امضاء کرد و در اردیبهشت ۱۳۸۷ با دستور ظاهری محمود احمدینژاد از وزارت کشور برکنار شد.
هدف اصلی از طراحی این سناریو توسط «سیدمجتبی خامنهای» و «حسن محقق» در قرارگاه ثارالله ورود به انتخابات سال ۸۸ و تدارک و سازماندهی برای تقلب در این انتخابات بود که با برکناری «پورمحمدی» از این سمت، سازمان اطلاعات سپاه و بیت رهبری به اهداف از پیش تعیین شده دست یافتند.
«براتی» اکنون تحت نظر «حسین طائب» و قرارگاه ثارالله سپاه قرار دارد و پرونده او مفتوح و به دادگاه ارسال نشده است تا از این پرونده مفتوح به عنوان اهرم فشاری جهت اجرای مطامع این سازمان امنیتی استفاده شود. وی همچنین از کشور نیز ممنوعالخروج است.