افزایش سریع قیمت اقلام خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها در ماه‌ها و هفته‌های اخیر، تحمل فشار گرانی‌ها و سختی‌های زندگی را برای کارگران و زحمتکشان میهن‌مان دشوارتر از گذشته کرده است. مطابق گزارش‌های رسمی منتشر شده در تیرماه امسال هزینه خرید برخی اقلام خوراکی تا بیش از ۱۲۸ درصد افزایش داشته و تورم نقطه‌به‌نقطه به بالای ۴۳ درصد رسیده است.
یکی از آن اقلام که افزایش قیمت داشته است، نان است که از پایه‌ای‌ترین مواد غذایی برای به‌دست آوردن انرژی به‌حساب می‌آید و در تیرماه امسال افزایش قیمت پیدا کرد. افزایش قیمت نان بخشی از سیاست آزادسازی قیمت‌ها از سوی رژیم است که البته فشار ناشی از آن بر لایه‌های تهی‌دست جامعه ازجمله خود کارگران نانوا وارد می‌شود. این درحالی است که مزد کارگران نانوا پایین‌تر از سطح اعلام‌شدهٔ شورای‌عالی کار است. کارگران نانوا در تمام استان‌های کشور نسبت به پایین بودن سطح دستمزد و افزایش هزینه‌های زندگی اعتراض کرده و می‌کنند. کارگران نانوا معتقدند: ” افزایش حقوق کارگران بر اساس افزایش قیمت نان معنا و مفهومی ندارد و در صورت گران شدن قیمت نان، بازهم خود کارگران آسیب می‌بینند” [ایلنا، ۲۳ تیرماه ۱۴۰۰].
در خبرگزاری‌های رسمی ایران این‌طور وانمود می‌شد که با افزایش قیمت نان دستمزد کارگران نانوا نیز افزایش پیدا خواهد کرد، اما واقعیت این است افزایش قیمت نان ارتباطی با افزایش مزد کارگران نانوا ندارد. دستمزدها در ایران همگی تابعی از حداقل مزد تعیین شده در شورای‌عالی کار نیستند، اغلب کارگران صنوف از تصمیم‌گیری‌های شورای عالی‌کار نصیبی نمی‌برند. مزد کارگران نانوا هم از سوی کمیته دستمزد شورای‌عالی کار تعیین نمی‌شود.
