زندانی سیاسی ۶۹ ساله، ارژنگ داوودی که ۱۹ سال است بدون یک روز مرخصی در زندان گوهردشت محبوس است، از مشکل جدی دو چشم رنج میبرد و نیاز به عمل جراحی فوری دارد اما عوامل زندان گوهردشت از اعزام وی به بیمارستان خودداری می کنند.
این زندانی سیاسی سالخورده بدلیل اینکه هر دو چشم او آب مروارید دارد، بایستی مورد جراحی قرار بگیرد اما تاکنون هیچ رسیدگی جدی از جانب رئیس زندان برای او انجام نگرفته است و پس از گذشت دو سال، اینک او در معرض از دست دادن بینایی هر دو چشم خود قرار گرفته است.
ارژنگ داوودی حدود دو سال پیش در زندان زاهدان به چشم پزشک مراجعه کرده و قرار بود که در زاهدان چشمانش عمل شود اما رئیس وقت زندان به نام مرتضی پیری به بهانه کرونا، مانع عمل چشم این زندانی شد.
پس از انتقال به تهران این زندانی بارها موضوع چشم خود را از مسئولین زندان گوهردشت (رجایی شهر) پیگیری کرده تا اینکه سرانجام در زمستان سال ۱۴۰۰ یک بار او را برای معاینه به بیمارستان فارابی بردند و قرار بوده که پس از انجام معاینات لازم در اسفند ۱۴۰۰ عمل چشم وی انجام شود.
اما مسئولین زندان باز هم مانع انجام عمل جراحی روی چشمان این زندانی شده اند و اکنون که حدود ۱۴ ماه از انتقال او به زندان گوهردشت میگذرد هیچ اقدام جدی در جهت حل مشکل بینایی این زندانی بعمل نیامده است.
ارژنگ داوودی شاعر نویسنده معلم و زندانی سیاسی ابانماه ۸۲ اطراف دانشگاه تهران دستگیر شد. اتهامات وی راه‌اندازی و تأسیس «جنبش آزادی ایرانیان» و «کنفدراسیون دانشجویان ایرانی» است، هرچند اتهامات دیگری همچون نوشتن «مانیفست ضد نظام جمهوری اسلامی»، توهین به رهبری و بنیانگذار جمهوری اسلامی و مسئولین نظام و روحانیون، توهین به مقدسات و همکاری با خبرنگار کانادایی «جین کوکان» برای ساخت فیلم مستند «ایران ممنوع» نیز در پرونده ارژنگ داودی وجود داشت.
در فیلم مستند «ایران ممنوع»، سعید مرتضوی، دادستان پیشین تهران و رئیس سازمان تأمین اجتماعی، به قتل زهرا کاظمی خبرنگار ایرانی – کانادایی در سال ۸۲ متهم شد.
وی به دلیل اینکه از ناحیه هر دو چشم به آب مروارید مبتلا شده است، باید تحت جراحی قرار بگیرد، اما تاکنون هیچ رسیدگی از سوی رئیس زندان برای رفع این معضل صورت نگرفته و پس از گذشت دو سال در معرض از دست دادن بینایی هر دو چشم خود قرار گرفته است.
این زندانی سیاسی سالخورده که حدود دو سال پیش در زندان زاهدان محبوس بود، با تشخیص چشم‌پزشک قرار بود که تحت عمل جراحی قرار بگیرد، اما رئیس وقت زندان به نام “مرتضی پیری”، به بهانه کرونا مانع انجام عمل جراحی چشم این زندانی شده بود.
آقای داوودی پس از انتقال به زندان رجایی‌شهر کرج بارها این مشکل جسمانی را از طریق مسئولان زندان پیگیری کرد، تا اینکه سرانجام در زمستان سال گذشته یک بار وی جهت معاینه به بیمارستان فارابی منتقل شده و قرار بود که پس از انجام معاینات لازم در اسفند ماه گذشته تحت عمل جراحی چشم قرار بگیرد.
اما مسئولان زندان باز هم مانع انجام عمل جراحی شدند و اکنون که حدود ۱۴ ماه از انتقال او به زندان رجایی‌شهر کرج میگذرد، هیچ اقدام جدی جهت حل مشکل بینایی این زندانی به عمل نیامده است.