سرود آبان
ای کارگر از کار تو کاخ ستم به پا و خود گرسنه‌ای
با حاصل رنجت بگو از بیش و کم در این جهان چه برده‌ای
برخیز و با دستان خود از ریشه تیشه زن به پیکر ستم
با اتحاد با انقلاب فردای سرنوشت خود زنی رقم
از خشم مادران و ناله‌ی گرسنگان
از نعره‌های بی امان‌مان ز قعر جان
از آتش خروش خشم پابرهنگان
زد شعله‌ها به خرمن سپاه دشمنان
آبان ما آبان ما آبان نان و کار و خون و آتش است
دستان ما از رنج کار خورشید داغ شعله‌های سرکش است
شو کن خطر از جان گذر بر کن ز سر نماد خوف و ارتجاع
زن زندگی است آزادی است برپا که پرچم زنان به دست ما