شجاعت نقد گذشته و امید به آینده
✍️این صراحت، صداقت و شجاعت زنده یاد #هما_ناطق در نقد گذشته خود را مقایسه کنید با دورنگی برخی از فعالین مدنی میهن مان، تا زمانی که گذشته را نقد نکنیم امیدی به برداشتن گامی موفق به سوی آینده نخواهیم داشت.
«هما ناطق در سال ۱۳۶۳ به عنوان استاد تمام وقت در مؤسسهٔ پژوهش‌های ایرانی #دانشگاه_سوربن مشغول به کار شد. ناطق در این سال‌ها به نقد اندیشه‌ها و کرده‌های سیاسی خود به ویژه در دوران انقلاب پرداخت و از مشارکت خود در آن اظهار پشیمانی کرده و می گفت:
گه زدم. و به قول صادق هدایت اکنون آن گه را «قاشق قاشق» می‌خورم و پشیمان از خیانت به ایران، گوشه‌ای خزیده‌ام تا چه پیش آید. گرچه قرنها پیش از این طالب آملی گفته بود: “پای ما کج، راهبر کج، قصد کج، گفتار کج!” بدا که شور چنان ورم داشت که اندوخته‌ها و دانسته‌ها را به زباله‌دانی ریختم و در همرنگی با جهل جماعت به خیابان‌ها سرازیر شدم./ویکی پدیا»
هما ناطق خوشبینی خودش نسبت به #خمینی و #جمهوری_اسلامی را خیانت می نامید، اما برخی هنوز تندروی ها و خیانت های آشکارشان به مردم در همان دوره زمانی را توجیه می کنند.