چه کسی می‌داند در دل این سرباز چه غوغایی برپاست وقتی که فکر می‌کند، شاید آخرین باری باشد که عطر موهای دخترش یا گرمی آغوش پسرش را حس می‌کند؟

و چه بر این کودکان خواهد گذشت اگر روزی بدانند که دیگر هیچ‌گاه امنیت آغوش و شانه‌های مردانه پدر را لمس نخواهند کرد!

شاید اگر دیکتاتورها خودشان به جنگ می‌رفتند و مجبور به ترک عزیزانشان می‌شدند، هرگز جنگی در نمی‌گرفت.

پاسخی بگذارید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: