باید در داخل وبیرون ایران یک شعار سراسری جا بیفتد، تا تاثیر دیداری هم در سطح جهان بگذارد. وپشتیبانی از مردم ایران را بیشترکند. مثل آنکه ویدیوهای زیادی منتشر شد که نشان داد مردم ایران نمی خواهند روی پرچم آمریکا و اسراییل بروند. تا جایی که در پیام های رییس جمهوری آمریکا خودش را نشان داد. یا قیام دی ماه ۹۶ و آبان ۹۸ که فرتورهای افسانه ای از سوی توده های به خشم آمده داشت. آتش زدن لاستیک در خیابان‌ها ، بستن چهار راه ها، منهدم کردن دوربین ها و چراغ های راهنمایی رانندگی توسط پارتی سان ها، حکومت را به سرکوب لخت وادار کرد. فرتورهای تک تیراندازها و جوانان گلوله خورده حکومت را به مرز جنایت علیه بشریت برده است. پرونده اش روی میز میشله باشلت رییس کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل است. همان مسیر را باید تشویق کنیم. تحریم به تنهایی کارکردی ندارد، اما با شعار واحد: تحریم انتصخابات (بیش از چهل سال است که اول انتصاب میکنند، وبعد میگویند از تفاله انتصابی ما بیایید انتخاب کنید. ترکیب انتصاب + انتخاب = میشود انتصخابات )
تحریم انتصخابات بسوی اعتصابات
تحریم انتصخابات بسوی اعتراضات
با همکاری و تکیه بر انتشار این درخواست، میتوانیم در فضای افکار عمومی یک پیام مشترک را جا بیاندازیم.
اول این اندیشه را که اکشن، پویشی رزمجو در بر دارد را در بین توده های خشمگین شده توسط جاعش ببریم. سپس اقدامات اعتصابی و اعتراضی را با کمک پارتی سان ها آموزش دهیم. انقلاب ملی و دموکراتیک را باید سازمان دهیم. گام به گام آنرا باید تدارک ببینیم.
#منصوراسانلوکارگرسندیکالیست ۱۰ بهمن۱۳۹۸