. بیراه نیست اگراو را نماد آزادی‌خواهی یونان خطاب کنیم. زمانی که اولین بار در 18 سالگی بازداشت شد، تحت شکنجه‌ قرار گرفت. از پا ننشست. سیستم حاکم استبدادی در دهه‌های 1960 و 70 گوش دادن به موسیقی او را ممنوع کرد. دوباره زندانی شد، اما دمی از آرمان برابری وآزادی خواهی دست نکشید. مجبور شد یونان را ترک کند. با مبارزان بزرگ دنیا همچون آلنده و نرودا ملاقات کرد. اولاف پالمه و فرانسوامیتران دوستان نزدیکش در تبعید شدند. هزاران کنسرت درسراسر جهان برگزار کرد تا صدای میهنش را که اسیر استبداد بود به جهان برساند. زمانی که به یونان بازگشت وارد دولت شد، بیشترین تلاشش را برای مبارزه با تروریسم و مواد مخدر اغاز کرد و هرگز نبرد با رژیم‌های دیکتاتوری را کنار نگذاشت.

سلاح بزرگ تئودوراکیس هنر او بود.موسیقی‌ که به تمام مبارزان درهر گوشه از این دنیا جانی دوباره می‌داد تا دربرابر ستم و استبداد آرام ننشینند.

ترانه‌ غزل‌غزل‌ها که با صدای ماریافارانتوری اجرا شده از اثرهای درخشان تئودوراکیس است. سرودی که درزمان خود مانند شلاقی بر سر فاشیسم فرود آمد.