سلام خدمت مردم شریف ایران؛ حبیب افکاری هستم.
سال ۱۴۰۱ همچون سالهای اخیر برای مردم شریف و شجاع ایران پر از اتفاقات مختلف بوده است.
برای کارگران، معلمان، بازنشستگان، دامداران و کشاورزان، بازاریان و کارخانه داران; بازداشتها و پرونده سازیها، اعتراض های مردم شهرهای مختلف در پی گرانی‌ها و سرکوب‌ها و جان سپردن هموطنانمان در اعتراض های خیابان و فاجعه متروپل و اعدام‌های پر تعداد عزیزانمان در جای جای ایران از جمله سیستان و بلوچستان از این دست وقایع است.
با عرض تسلیت به همه مردم ایران و خانواده های جان سپردگان، آرزومندم صبح امید بدمد و این خونهای جاری گشته، هموار کننده راه آزادی و نوید فردایی روشن برای فرزندان مان باشد.
اکنون که کاسبان بازار و شهرک های صنعتی در پی سیاست‌های اقتصادی حاکمیت همچون معلمان، بازنشستگان و کارگران به اعتصابات و اعتراضات سراسری پیوسته‌اند و با فریاد خود اعلام کرده اند که دیگر حاضر به تحمل شرایط موجود نیستند; پیوستن همه گروهها و اصناف به اعتصابات سراسری یک گام مهم و ضروری است.
تورم، اجاره بها، مالیات و رهن، تامین معیشت، بی آبی، هزینه های سلامت، بیکاری و …. همگی ناشی از فساد، ریا و دروغ و بی‌قدری جان انسان‌ها در حاکمیت جمهوری اسلامی است و ادامه شرایط موجود و ایجاد شکاف بیشتر نتیجه‌ای جز از دست دادن شغل و دارایی و معیشت و کشاندن جامعه به ورطه کساد و تباهی ندارد.
به تجربه میدانیم که بی‌تفاوتی در برابر کوچکترین ستم‌ها نیز در نهایت به رشد و گسترش آن در همه ابعاد زندگی ما خواهد انجامید و با مقاومت جمعی قطعا پیروز خواهیم بود.
رهایی از این شر، تنها بدست خودمان امکان‌پذیر است و شما مردم شریف بارها ثابت کرده اید که شجاع‌ترین و همدل‌ترین ملت‌ها هستید.
مردم ایران، گروهها و اصناف؛ به اعتصابات و اعتراضات سراسری بپیوندید.
برای پس گرفتن ایران، فداکارانه به میدان بیاییم.